آنچه در این صفحه می خوانیم:
- آموزش سوارکاری
- یادگیری اصول
- مهارت های اساسی
- صحبت با بدن: اهمیت زبان بدن
- نصب
- سواری با سبک و ایمنی در ذهن
- موقعیت سوار
- سواری به عنوان یک فرآیند، نه یک محصول
- حرف آخر
هیچ چیز در دنیا با تجربه اسب سواری قابل مقایسه نیست. بله، مسابقات درگ، اسکیت بوردینگ، BMX، حتی رفتینگ در آب های سفید وجود دارد، اما از بین همه ورزش های مختلف اکشن یا ماجراجویی در جهان که باید دنبال کنید، کمال هماهنگ بین اسب و سوارکار واقعاً یکی است. یک نوع. حتی اگر در زندگی خود یک روز هم سوارکاری نکرده اید، باز هم می توانید مهارت های اسب سواری لازم برای تبدیل شدن به یک سوارکار عالی را توسعه دهید. هیچ وقت برای یادگیری دیر نیست.
یادگیری اصول
قبل از قرار دادن پا در رکاب، باید حداقل یک درک اولیه از علوم حیوانی به دست آورید. نه تنها برای ایمنی خود، بلکه برای اطمینان از ایمنی و رفاه اسب خود. بسیاری از اصطبل‌های محلی درس‌های مقدماتی در زمینه اسب‌سواری اولیه ارائه می‌دهند، و مربیان بسیار خوشحال هستند که شما را با نحوه رفتار با این حیوانات باورنکردنی آشنا کنند. اگرچه لازم نیست همه چیز را بدانید، برخی از مفاهیم اساسی وجود دارد که قبل از شروع یادگیری نحوه سواری باید آنها را درک کنید.
مهارت های اساسی
آنهایی از ما که در اطراف اسب به دنیا آمده اند و بزرگ شده اند ممکن است مقدار زیادی از این اطلاعات را بدیهی بدانند. چیزهایی مانند نظافت، هدایت، چسباندن، حتی نصب و راه اندازی برای بسیاری از ما طبیعت دوم است، به همین دلیل است که می خواهید یک متخصص با تجربه و واجد شرایط برای راهنمایی یادگیری خود پیدا کنید. فهرست زیر پنج مورد از اولین مفاهیم اولیه را که باید قبل از شروع یادگیری نحوه سواری درک کنید، شرح می دهد:
- زبان بدن (نزدیک شدن به اسب)
- لباس برای سوار
- تجهیزات برای اسب شما
- موقعیت سواری
- 3 کمک حیاتی
این به هیچ وجه فهرستی جامع از همه چیزهای مرتبط با اسب نیست. با این حال، ضروری است که سوارکاران بزرگسال جدید درک کلی از این مفاهیم و رابطه ای که با یکدیگر به اشتراک می گذارند داشته باشند تا از ایمنی و رفاه اسبی که با آن کار می کنید اطمینان حاصل شود.
صحبت با بدن: اهمیت زبان بدن
آیا می دانستید که تقریبا 90 درصد از ارتباطات ما زبان بدن یا غیرکلامی است؟ بنابراین بسیاری از کارهایی که انجام می دهیم با استفاده از بدن و لحن صدای ما بیان می شود. هنگام کار با حیوانات، در این مورد، اسب ها، این تعداد به 100٪ نزدیک می شود. هر حرکتی که انجام می دهید چیزی را به اسب شما منتقل می کند. این می تواند هیجان، عصبانیت، ناامیدی باشد، اما اسب شما احساسات شما را درک می کند و مطابق با آن واکنش نشان می دهد. به همین دلیل است که یادگیری نحوه نزدیک شدن به اسب بسیار مهم است.
نصب
اکثر مربیان استدلال می کنند که اسب باید با سوار شدن شما از هر طرف راحت باشد، اگرچه یک مربی احتمالاً به شما آموزش می دهد که همیشه از سمت چپ سوار شوید. این در واقع فقط سنت ناشی از جنگ است. اکثر سربازان راست دست بودند، بنابراین سلاح های خود را در سمت چپ حمل می کردند زیرا بیرون کشیدن شمشیرها از غلافشان آسان تر بود. سوار شدن از سمت راست منجر به تداخل اسلحه در سوار شدن آنها می شود، یا به طور بالقوه حتی به اسب های آنها آسیب می رساند، بنابراین آنها همیشه از سمت چپ سوار می شوند. باز هم، سوار شدن از هر دو طرف به طور مساوی به اسب ها اجازه می دهد تا از ماهیچه های هر دو طرف ستون فقرات خود به شکل یکنواخت تر استفاده کنند و به سادگی برای پشت خود بهتر است. همیشه افسار خود را در هنگام سوار شدن در تماس با دست چپ خود بگیرید تا کنترل اسب خود را در دست داشته باشید و پای چپ خود را در رکاب قرار دهید. وزن خود را به سمت بالا و روی اسب خود فشار دهید، پای راست خود را با احتیاط روی پشت او بدون مسواک زدن یا لگد زدن به او بچرخانید. به آرامی داخل زین فرود بیایید تا به کمر اسب خود آسیب نرسانید، بلند بنشینید و پاشنه های خود را تا جایی که می توانید به سمت زمین فشار دهید، در حالی که فشار توپ پای خود را به رکاب فشار دهید.
سواری با سبک و ایمنی در ذهن
مهم ترین لباسی که هنگام سواری می پوشید، چکمه های شماست. چکمه ها باید همیشه پاشنه داشته باشند تا پای شما به طور تصادفی از رکاب عبور نکند. هیچ چیز ترسناک تر از مصرف مواد مخدر توسط اسب نیست و می تواند کشنده باشد. با این حال، این یک حفاظت تضمین می کند که احتمال وقوع این اتفاق تقریباً وجود ندارد. برای تکمیل این ایده، همیشه باید کلاه ایمنی را انتخاب کنید. اینها را می‌توان به صورت آنلاین یا در بسیاری از فروشگاه‌های خوراک و تکه‌های مختلف در محل شما خریداری کرد، و در صورت مراقبت، می‌توانند سال‌های زیادی دوام بیاورند. این توصیه‌ها ممکن است بی‌معنا به نظر بیایند، اما به‌عنوان اقدامات پیشگیرانه که رعایت آنها فقط چند ثانیه طول می‌کشد، می‌توانند به معنای واقعی کلمه جان شما را نجات دهند.
موقعیت سوار
وقتی آماده شد، سوارکار باید خود را در وسط پشت اسب خود قرار دهد و روی زین بلند بنشیند. زاویه پشت زانو باید تقریباً 90 درجه باشد و به شما این امکان را می دهد که به طور مؤثر با اسب خود ارتباط برقرار کنید. بازوهای سوارکار نباید به داخل کشیده شوند و سفت نگه داشته شوند، بلکه باید در کنار سوارکار باقی بمانند. او نباید بدن خود را منقبض کند، بلکه باید وضعیتی آرام اما هوشیار داشته باشد و چشمانش رو به جلو باشد. همه این موقعیت ها و زوایا حداکثر ارتباط و کارایی را در هنگام سواری امکان پذیر می کنند و با 3 کمک حیاتی سوارکار دست در دست هم کار می کنند.
3 کمک مهم:
3 کمک مهم به سه راه اصلی که یک سوارکار می تواند در حین سوار شدن با اسب خود ارتباط برقرار کند، اشاره دارد. کمک های اضافی دیگری نیز وجود دارد که می توان از آنها استفاده کرد، مانند صدا، یا کمک های مصنوعی یا تجهیزات، مانند محصول یا خار، اما کمک های ضروری، کمک های طبیعی هستند که یک سوارکار برای برقراری ارتباط از زین در اختیار دارد. توسعه توانایی شما در استفاده از این کمک ها با وفاداری به زمان نیاز دارد، اما هرچه مهارت شما بیشتر باشد، مهارت های شما نه تنها به عنوان یک سوارکار، بلکه در زمینه آموزش و اسب سواری نیز بهتر می شود.
1. پاها
هنگامی که اسب خود را سوار کردید، مطمئن شوید که رکاب یا اتوهای شما دارای طول مناسب هستند. اگر از زین خود استفاده می کنید، لازم نیست نگران انجام این تنظیم باشید، اما بسیاری از سوارکاران جدید که درس می خوانند، زین ها را به اشتراک می گذارند، بنابراین باید بررسی کنید که طول رکاب شما مناسب باشد. یک راه ساده برای بررسی این است که پاهای خود را از رکاب بیرون بیاورید و بگذارید پاهایتان آزادانه در کنار اسبتان آویزان شوند. در طول صحیح، پایین رکاب شما باید به داخل استخوان مچ پا برخورد کند. بسیاری از سوارکاران جدید ترجیح می‌دهند رکاب‌هایشان کمی کوتاه‌تر از حد لازم باشد، که تا زمانی که بتوانید وضعیت متعادل و عمودی خود را حفظ کنید، قابل قبول است.
2. صندلی
باز هم، شما باید وضعیت خوبی را در حالی که روی زین نشسته اید، حفظ کنید، نه به حالت خمیده بنشینید و نه به هیچ وجه به طرفین خم شوید. عقب شما باید روی زین متمرکز باشد، زیرا از صندلی خود برای برقراری ارتباط با اسب خود هنگام سواری استفاده خواهید کرد. علاوه بر این، به خاطر داشته باشید که وقتی نمی‌توانید تعادل را در زین حفظ کنید، اسب شما باید آن را در خود جای دهد یا آن را تنظیم کند تا تعادل شما را حفظ کند، و اجازه دادن به اسب شما این کار اضافی نه تنها فوق‌العاده ناعادلانه است، بلکه می‌تواند به شدت آسیب برساند. کمر و تحرک او، اگر به یک مشکل مزمن و مداوم تبدیل شود.
3. دست ها
بسیاری از سوارکاران جدید می خواهند سعی کنند همه چیز را با دستان خود در میان بگذارند. با این حال، واقعاً باید از دست ها بسیار کم استفاده کرد. علاوه بر این، ضروری است که با دستان خود ملایم باشید، زیرا آنها تماس مستقیم با دهان اسب شما دارند، که در واقع بسیار حساس است و می تواند بسیار راحت تر از آنچه فکر می کنید آسیب ببیند. بسته به رشته‌ای که انتخاب می‌کنید، حداقل در ابتدا، باید دست‌های خود را در موقعیت‌های مختلف قرار دهید و اساساً از آنها به روش‌های مختلف استفاده کنید. به خاطر داشته باشید که افراد اسب‌های خود را متفاوت آموزش می‌دهند، بنابراین به دستورالعمل‌هایی که مربی سوارکاری‌تان به شما ارائه می‌دهد، توجه کافی داشته باشید.
صرف نظر از نظم و انضباط، دست ها معمولاً باید نسبتاً ثابت و در یا نزدیک به پژمرده نگه داشته شوند. علاوه بر این، بیشتر مربیان سوارکاران مبتدی دارند که در تماس هستند. با این اوصاف، افسار را نکشید، زیرا دهان اسب‌ها حساس است و حتی کوچک‌ترین تعدیل آن چیزی است که آنها می‌توانند در دهان خود احساس کنند. افسار باید محکم باشد، اما نه بیش از حد سفت، و تنظیمات یا نشانه‌ها باید ظریف باشند. سوارکارانی که تصمیم می گیرند زبان انگلیسی را به عنوان رشته مقدماتی خود دنبال کنند، باید افسار را در هر دو دست، شست بالا، با دستان موازی با یکدیگر در بالای پژمرده نگه دارند. خود مهارها باید از روی انگشت صورتی، از زیر سه انگشت باقیمانده و سپس روی شست عبور کنند و شست‌ها به سمت جلو حرکت کنند.
مربی شما به شما کمک می کند تا در جایگیری قرار بگیرید، و اگر بخواهید مطمئناً می توانید در خانه تمرین کنید. تمرین‌کنندگان غربی معمولاً با یک دست سوار می‌شوند، با بازوهای راست به سمت پایین و به پهلو و دست چپ هر دو افسار را با هم نگه می‌دارند. از روی انگشت صورتی، از زیر سه انگشت میانی، و سپس از روی انگشت اشاره با انگشت شست که آنها را در دست گرفته است، عبور کنید تا آنها را در کنار هم نگه دارد. در نمایش، اسب‌های وسترن عموماً با کمی پوشیدن در افسار سوار می‌شوند، اما مجدداً، به عنوان یک مبتدی، مربی شما ممکن است از شما بخواهد که با دو دست و در تماس باشید. این کاملاً به آنها و روش آموزشی آنها بستگی دارد، بنابراین حتماً دستورالعمل هایی را که به شما داده شده است دنبال کنید.
سواری به عنوان یک فرآیند، نه یک محصول
هیچ احساسی در دنیا با احساس باز کردن اسب خود و تاختن روی او با سرعت کامل قابل مقایسه نیست. میزان اعتماد، ارتباطات، آموزش، تأمل و تمرکز مورد نیاز برای توانایی کنترل واقعی در حین تاخت و تاز بسیار زیاد است و زمانی که برای اولین بار تجربه می‌کنید تقریباً طاقت‌فرسا است، اما سواری بسیار بیشتر از حرکت با سرعت کامل است. . روابطی که ما با اسب‌های خود می‌سازیم، از قوی‌ترین روابطی است که تا به حال با آنها مواجه شده‌ایم، و کسانی که سوار نمی‌شوند، به سادگی نمی‌فهمند. اگر قبلاً سوار نشده اید، اما علاقه شما برانگیخته شده است، شاید امروز روزی باشد که باید آن تماس تلفنی برقرار کنید و اولین قدم را برای بلند شدن روی زین بردارید.
اسب سواری می تواند ورزش عالی و بسیار آرامش بخش باشد. با این حال، هنگامی که به عنوان یک سوارکار شروع می شود، ممکن است به نظر طاقت فرسا باشد. اولویت شماره یک برای هر سواری همیشه ایمنی است. استراحت و حرکت با اسب خود با حالت طبیعی دست، بدن و پا باعث می شود اسب شما راحت و با اطمینان حرکت کند. به یاد داشته باشید که تمرین کامل می شود و همیشه آن را آهسته پیش ببرید.